Bað/r/ýnda gezdiðim Koyaðýndan kana kana sular içtiðim Nasýrlý ellerinden ekmek yediðim Bir tek dað bilirim...
Omuzlarýnda baþým Kaç kez gökyüzüne deðdi Kaç kez düþlerimin elinden tuttu Topraðýnda FÝLÝZ’lendim...
O dað ki Kasketinin altýnda kaç ömür taþýr Siretim heybesinde asýlýdýr...
Ne zaman karanlýkta kalsam G/özünde ki ýþýga baktým ÝLK AY’ý onda gördüm Dikensiz yollar açtý ömrümün en HAS ANýnda O yüzdendir agzýndan dökülen her bir sözcüge EMÝR diye sarýlmam...
Bir tek dað bilirim gölgesinde büyüdüðüm...
Caným can buldu Nefesinde Dallanýp budaklandým Gövdesinde Her okudugumda sýrlarýný satýr aralýðýndaki irfaný gördüm Nice kervanlar nice yolcular misafir etti Karlar boranlar gördü Baþý dik,maðrur nice kasýrgalara direndi eðilip bükülmedi...
Bir tek dað bilirim doruðundan kanatlandýðým..
Diyardan diyara sürüldüm Her sürgünlüðümde Þefkatli kollarýna sarýldým Terk-i diyar eylemedim Ben ki o daða Vataným dedim...
_____
Bir tek dað bilirim Adý kimligimde Babam Heybeti kalbimde Adam diye yazýlý Yüce bir Dað
irfanERDEN Sosyal Medyada Paylaşın:
İRFAN ERDN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.