Kitaplarý tehlikeli bulup, Mutlak doðruyu kürsüde aradýnýz. Karanlýðý kanýksayýp, Güneþe birkez olsun bakmadýnýz. Onlarýn savaþýný kendinizin sanýp, "Gocuklu Celep" e hep kandýnýz.
Sizin için ölüme gidenleri görmediniz, Ýsmini bir sokaða bile vermediniz. Kanýnýzý emenleri, ensenizde boza piþirenleri, Çocuklarýnýzý tabutlarda geri gönderenleri, Kutsadýnýz, baþtacý ettiniz, Üç kuruþluk hammasi cikleti gevelediniz...
Artýk deniz bitti; Gele gele geldik bir kara taþa... Görev sende, düþman belli, Ýþ yine düþtü baþa, Seni ne sarýklý kurtarýr, ne apoletli paþa...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ömer KIYAK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.