Sana aziz yaralaramýn kanadýðý yerleri anlatmadým.. Kirli paslý dillerin ömrüme biçtiði hayatý, O hayatýn içinde dört nala koþturduðum umutlarý, Açmasýný sabýrla beklediðim menekþelerimi , Yapraðýna dokunursam, yüreði yanan aþýk misâli, damlalarýný nasýl akýttýðýný. Bana her nasýlsýn diye sorduðunda, iyi olmadýðým halde, Sesinin verdiði huzura sýðýndýðým zamanlarý.. Sesinden dinlemeyi dilediðim þarkýlarý, Seni düþünerek yazdýðým þiirleri.. Sen sustukça içimdeki mahþeri kalabalýða anlattýðým seni.. Milyonlarca çýðlýðýn içinde kulaklarý saðýr eden sessizliðine esir ettiðin beni.. Anlatmadým sustum, Sustukça göðsümde dev bi kor gibi taþýdým dile dökemediðim sitemleri.. Þimdi ! Sofraya küskün çoçuðun küskünlüðü sardý dilimi.. Belki! Bir defa daha çaðýrýrsan gelip anlatacak gibiydi cümlelerim.. Kayýpgelincik#
Sosyal Medyada Paylaşın:
dideiezhar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.