DOKUNMA!...
Vururlar bir saðdan, bir soldan seni,
Yakýn dostlar, boza yapar enseni,
Dostum eðer, bilmez isen, sen seni;
Her gün bir köþede, çekerler dara,
Her saat alýrsýn, baþka bir yara...
Yara öldürmez de, yaren öldürür,
Her saat halini, soran öldürür,
Açtýðý yarayý, saran öldürür;
Ölmek gam deðil de, bilmek acýdýr,
Gönül defterinden, silmek acýdýr!
Bir kara kýþ gibi, geldin üstüme,
Otursan elverir, þimdi destime,
Küsmem düþmanýma, küstüm dostuma;
Elleme ne olur, aha buramý,
Depreþtirme, kabuk tutmuþ yaramý!
Keþke duymasaydým, senden bu sözü,
Attýn yüreðime ateþi, közü,
Unuttum, yoksulu, açý, öksüzü;
Öksüze acýrken, ben oldum öksüz,
Kurudu dallarým, bak kaldým köksüz.
Ýnsan bu, ne yapar, belli mi olur,
Dost dediðin, iki dilli mi olur,
Hoyrat söyler, çifte telli mi olur?
Yeter artýk tellerime dokunma,
Çok kýskancým, güllerime dokunma!
Hayrettin YAZICI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.