Ne zaman ne mekân Sýðýnmacý ne kadar Boynu bükük duygu varsa Boþ kalan yanýmda Besleyip büyüttüðüm Tütün bastýðým nefesim Ve sesim “seviyorum” diyen…
Zindanlarýmýn kuleleri mi bunlar Yedisi de tepemde zangoç Ýnsanlar yürüyor düþlerimde Hayat düþüyor Burçlara bir korsan bayrak Çýktýðýmýz korsan yürüyüþlerde Vuruluyor sevme hakkýmýz Dururken soluðun göðüs kafesinde Rüzgâr uluyor sanki Boðmaca bir zapt ediþe Uzatýyorum bileklerimi…
Aðaçlar devriliyor Kozalak patlamasý mermi çekirdekleri Bir sen vuruluyorsun Bir ben… Kimse kaldýrmýyor. Kim bilir Sen bilmezsen Ben nerden bilirim Gassal’ýn eli kolu düþüyor Düþen son yaþ bahane Deðince avucunun ayasýna Yasým yazýlýyor Anamýn küstüm yastýðýna
Kopuk bir tel Notasýz bir türkü Kimin söylediði belirsiz Bilmeden geldiðimiz gibi Bilmeden dönüp gideriz Ceylanlar baka kalýr Ardýmýz sýra Serviler birde Boyun eðerler bizim gibi
Adettir Düþtüðü yerde uyuturlar Vuruþurken öleni… Ýncecik örtü sererler Sormadan “nasýl bilirdiniz”i Öyle ya, Kar yaðar Uyuyup kalanýn üzerine…
........asran
Sosyal Medyada Paylaşın:
asran Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.