Küçük bir kýzýn aðýdýdýr koynunda
Sakladýðý, yaban kuþu kadar sakin
Zamane kadar kederli geleceði, alýn selinize
Salýnýn, sefasýný sürün kýzlýk cennetlerin
Kimsesizler korosunda umutsuz solisttir
Seslerin yalnýzlýðýnda yok olan semerci
Uzatýn derhi, belki gün batýmýný koklarsýnýz
Yüzlerde asýlý kalan asýrlýk þarkýdan
Bu gün mahzenler kuru, tövbeden fakir
Demini çekmiþ eski bin yýldýr bu köy
Soyu dünkü gelin, bu yana düþer terane
Gök gözlerin kýskanýldýðý taþkýn zembilden…!
Özgürlük kanatlarýný takanlarýn, sanmayýn
Kollarý kýrýlmaz, konak bilmez elleri
Yoksul bedevinin düþüdür bakýþlarýnda
Sel sebil yitirdiklerini gururla seyrediþleri
Tarihi yeniden yazýyor kýrýk týrnaklarýyla
Kýbleyi çeviren amelsiz iþgalci, öyle ki
Ne siz delisiniz ne de ben küfeci, sakýn
Sakýn ola yýlan korkusu demeyin bana
Yeter! Yeter…
Kandýrmayýn kendinizi
Ol ki mekân cehennemdir bize
Yer uyuyup dil sustukça içeri…!