Terzili’yle Sarýkaya arasý,
Ýki adým Kara Yakup þurasý.
Kanak Boðazýnýn küçük bir köyü,
Ta Orta Asya’ya dayanýr soyu.
Herkes tarla tapan çalýþýr durur,
Yazýn sýcak kýþýn ayaz kavurur.
Kanak’ýn ayazý vurur yüzlere,
O ýrmak çok þeyler söyler bizlere.
Kara Yakuplu’dur Hat(i)ce Ana,
Özünden sevdalý aziz vatana.
Kazandýðý alýn teri emeði,
Yavan ekmek bulgur aþý yemeði.
Tüm kazancý bini bulmaz senede,
Huzurludur Hatçe Ana yine de.
Kendi hallerinde yaþar giderler,
Hakk’ýn huzurunda niyaz ederler.
Aman vermez kötülüðe töresi,
Dört tane oðlu var ciðerparesi.
Özü doðru yiðit Osmanlý kadýn,
Unutulmaz asla dillerde yâdýn.
Bir savaþ çýðlýðý sardý dünyayý,
Bindokuzyüzonbeþ bir bahar ayý.
Gelibolu alev alev yanýyor,
Annelerin yürekleri kanýyor.
Ateþ düþtü her ilçeye her köye,
Seferberlik vakti herkes cepheye.
Hatçe Ana Hasan’ýný alladý,
Allah için kurbanýný yolladý.
Bir baþka yuvadýr asker ocaðý,
Belli ki burasý vatan kucaðý.
Sýrrý Bey teftiþte gördü Hasaný,
Kýnalanmýþ saçlarýnýn bir yaný.
Dedi nedir saçlarýnda bu kýna,
Merak ettim sormak istedim sana.
Anam yaktý bilmem sebebi nedir,
Herhalde bizlerde töre böyledir.
Bilmiyorsan mektup yaz sor anana,
Saçlarýnda farklý duruyor kýna,
Utandý da Hasan benzi kýzardý,
Hasan köye nasýl mektup yazardý.
Yazý yazmasýný bilmez ki Hasan,
Ah komutan Hasaný bir anlasan.
Mektup gönderdiler Hatçe Anaya,
Ermek için kýnadaki manaya.
Nedir saçlarýmda bu kýna Ana,
Bir þey diyemedim ben komutana.
Mahcup oldum çok utandým be Ana,
Niye yaktýn bu kýnayý de Ana.
Bana þimdi bir hoþ bakýyor millet,
Ne olursun cevabýný tez ilet.
Gözlerinin önü biraz puslandý,
Hatçe Ana Hasan’ýna seslendi;
Ey gözümün nuru caným Hasan’ým,
Mutluluktan titrer þimdi her yaným.
Vatan sevgisinden yanar içimiz,
Ne olmuþ ki kýnalýysa saçýmýz.
Küçücüktün ninnilerle uyuttum,
Vatana asker ol diye büyüttüm.
Cephelerde ecdadýna layýk ol,
Ya þehit ol ya gazi ol ya da öl!
Bizim köylü kýna yakar kurbana,
Caným kurban olsun Hasan’ým sana.
Köyümüzün kurbanýsýn vatana,
Minnettarýz yavrum hepimiz sana.
Hatçe Ana mektubunu pulladý,
Gözyaþýyla Hasan’ýna yolladý.
Sýtký Bey mektubu okurda birden,
Sanki Hasan onu sesler kabirden.
Emreder çaðýrýn Hasaný gelsin,
Ne imiþ kýnanýn sýrrýný bilsin.
Döner aramaya giden askerler,
Komutaným Hasan Þehittir derler.
Ýkinci bölüðün bütün erleri,
Hakka yürümüþler geceden beri.
Sýtký Bey hislenir oturup aðlar,
Çanakkale ruhu döþünü daðlar.
Çanakkale geçit vermez düþmana,
Eksik olma var ol ey Hatçe Ana.
Haçlý ordusunun tüm emelleri,
Boþa çýktý kýrýlýnca elleri.
Þehit Hasan’ýmýn cebinden çýkan,
Ufak bir kâðýttý düþmaný yýkan.
Okudu komutan kanlý kâðýdý,
Ýþte budur Hasanlarýn aðýdý.
“Anam yakmýþ kýnayý adak diye,
Ben de vatan için kurban doðmuþum.
Anamdan Allah’a son bir hediye,
Kumandaným ben Ýsmail doðmuþum.”
Kýnalý Hasanlar Yiðit Hasanlar,
Onlardýr tarihe parmak basanlar.
Binlerce Fatiha þehidim size,
Þefaat eyleyin ne olur bize.
Soyuduru böyle dedi aðladý,
Bin minnetle sözlerini baðladý.
Ankara-14.06.2020
Ümit Zeki SOYUDURU