RABBİM NE BÜYÜKSÜN

Hülyalarýmýn esmeri, içimde beyazlaþýrken
Ateþ gibi zamanlarým, giderek ayazlaþýrken

Kanatlanan hislerimle, sevdalara tutulmuþum
Buðulanan gözlerimle, deryalara tutulmuþum

Dolan ak bulutlarýn üzerinde kor gibiydim
Bülbül gibi dillerimle, güllere deðen biriydim

Hülyalarýn akþamýnda, oluþurken mor halkalar
Þimdi artýk yüreðimi, durmadan nurlar çalkalar

Rabbim ne kadar büyüksün, sana döktüðüm yaþ yetmez
Ömür boyu yakarsam da, sana eðdiðim baþ yetmez

Huzur kuþattýn gönlüme, ümitlerim kararýrken
Hayat verdin yüreðime, zamanlarým sararýrken

Katran yutmuþ dillerimde, baþkalaþmýþtý naðmeler
Bir zaman kararmýþ kalbim, þimdi karanlýðý deler

Mabedimin kapýsýnda, bende büyüyor filizler
Büküldü bütün bedenim, okunan kelâmý izler

O anda zaman uçarken, kalpte açýldý pencere
Huzuru yaþadým birden, damlalarý sere sere

Mabedimin kapýsýndan, âlemlere açýlýrken
Yýldýzlanan hislerimle, zamanýma saçýlýrken

Benliðimde buluyordum, hakikatin cevherini
Dillerime kondurmuþtum, varlýðýn mücevherini

Ey Pervânem dön durmadan, sende ýþýk kararmasýn
Allah aþkýyla dön yine, istikbalin morarmasýn

Sosyal Medyada Paylaşın: