dursaydým bilemezdim
güneþin her sabah doðduðu yerde
akþam olup battýðýný
yer çekimiyle elma yerken
denizin ay’la dalgalandýðýný
arþýna çýkmasaydým aþkýn
diyemezdim
yara göründü diye kabuða
kan tutmazdý acýyý
kin ile sarýlmasa
dönseydim bulamazdým
aramadýðým kendimi
hoþ, buldum da ne oldu
hoþ buldum mu dedi sanki
sussaydým susar mýydýn
sus saydýðýn noktaya
belki gül
belki de virgül konar
koþarak imdadýna
dursaydým bilemezdim
akþamýn battýðý yerden
doðan ayný güneþmiþ
sen yarýn de istersen
dün’desin ki geçmiþ..