YEŞİLÇAM'IN PRENSESİ
* YEÞÝLÇAM’IN PRENSESÝ *
Sen! Arkaný dönüp gittiðinde
Siyah beyaz gözlerinde kaldý, fitilin ucundaki alev
Birileri saçlarýma dokundu, dönüp baktým
Artýk rüya görmüyorum gecelerimde, diyor
Yorganýmýn altý sensiz giysilerimin içi boþ
Dönüp dolaþýp
Yanlýþlýðýma geliyorum hep.
Gözleri ýslak bulanýk nehir
Ne kadar anlatsam da dinleyenim yok
Dertliyim gülüm!
Yüreðimde taptaze, bilmediðim bir yara
Albümlerden daðýlmýþ dizelerim dört bir yana:
Seninle olan aþkýmýz sona erdi bir þafakla
Sen yüzünü dönsen de aynaya
Artýk ben yokum,
Düþündükçe küçülüyoruz, ak tüylerini ayrýlýðýn.
Hatýrlýyor musun? Bu þarkýyý
Kýrýldý bir tanem gücendim sana
Bu þarký diðerlerine benzemez
Ey yeþilçam’ýn buz Prensesi, aþk þakaya gelmez
Öylesine seveceksin ki
Hýzla mavilenmeli bütün renkler gökkubbede
Bir muhabbet demi, bir aþk inkilabý olmalý
Kaybettiðim tüm aþklarýn geri almanýn savaþý bu þiir.
Nuri Daðdelen
14.0.6.2020
Sosyal Medyada Paylaşın:
D_A_Ğ_D_E_L_E_N Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.