YÜRÜR GİBİYİM

Bahar geldi sandým, garip gönlüme
Meðerse kýþ basmýþ, çardak gibiyim
Son baharýn rengi, vurmuþ yüzüme
Sararmýþ, solmuþ, yaprak gibiyim!

Gücendim kendime, çýksam daðlara
Varsam acem ili, gülüm baðlara
Özüm yanar, hasret eski çaðlara
Hatýramda kalan, mazi’m gibiyim!

Kervaným yürürken, gönül daðýna
Tuzakmýþ bu sevda, düþtüm aðýna
Dolandým devranýn, dönen çarkýna
Sarýldým dürüldüm, yumak gibiyim!

Selam saldým yare, almaz selamým
Düþtüm ateþine, göynür yanarým
Bir merhaba deyip, sormaz hatýrým
Kýrk düðümlü iilmek çözer gibiyim!

Vardým bir çýnara, döktüm derdimi
Vurdum yerden yere, yýktým bendimi
Bir can oldum buldum, kendi kendimi
Yataðýndan taþan, seller gibiyim!

Can hýraþ canýmda, yanar bu özüm
Savrulsada külüm, sönmüyor közüm
Sanki ölmüþ gibi, tavanda gözüm
Son nefesin veren, mevta gibiyim!

Kul Seyyah’ým binmiþ, gider sal’ýna
Aðýr aksak düþtüm, ahret yoluna
Ne çýkar bilemem, kara bahtýma
Bilinmez bir yolda, yürür gibiyim.!

tahsin þahin (kul seyyah)
Sosyal Medyada Paylaşın: