DEDE ( IV)

Yaþamak zulüm ya, ölsen ölünmez
Ýki bin yirmi’de yýl kirli dede.
Garibin hâlini soran bulunmaz
Zenginin elinde mal kirli dede.

Menfaat uðruna kýrk takla attýk
Kemik kapmak için kapýda yattýk
Þahsiyet kalmadý, þerefi sattýk
Hakký tanýmayan kul kirli dede.

Mühür bende ise Süleyman benim
Ýþ bilmez þeytana danýþman benim
Din alýr satarým, müslüman benim
Ýstikâmet doðru, yol kirli dede.

Torpil, rüþvet, hile kodaman iþi
Garibana her gün ceza teftiþi
Dayýsýz makama gelmez er kiþi
Oturan kalkmýyor, fol kirli dede.

Sorma dedem bu hâl kimin eseri
Raðbet gördü nalýncýnýn keseri
Ýki þâhit bulur iki serseri
Yalandan kim ölmüþ , dil kirli dede.

Ýlâhî adâlet olmasa bir de
Ýnsanlar periþan akýl yok serde
Herkes Mecnun olur durduðu yerde
Leyla kýz tertemiz, çöl kirli dede.

Yörükoðlu böyle çalma bu sazý
Ýþ görür mü âþýklarýn niyazý
Makam derdi olan ne anlar bizi
Adâlet daðýtan el kirli dede.
........................ Turgut Yörükoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın: