Sokak lambasýnýn kirli ýþýðý ;
Köþeyi dönüp, uzaklaþan iki gölgeyi her adýmda uzatýyordu.
Bir gecekondunun kapýsýnda son buldu yürüyüþler.
Koca bir göbekle sýrýtmakta, kýrýk camdan içeri eðilip,
Hangisi dercesine bakmakta...!
Biraz sonra, kapýda ürkek bakýþlarýyla bakmakta olan,
Onüç yaþlarýnda bir kýz belirdi.
Babasýyla birlikte duruyordu, esmer zeytin karasý gözlerinde
Kuþkular okunuyordu.
Þiþman ve yaþlý adama, bir serçe ürkekliðinde baktýðýnda;
Bu mu...?
Dediði hala kulaklarýný týrmalýyordu,
Þeytani gülüþündeki gizemleri, minik kalbinde fay kýrýlmalarý
oluþturmuþtu.
Büyük bir depremin habercisiydi sanki,
Geçen birkaç saniyelik zaman dilimi.
Babanýn yüzünde oluþan sýkýntýlar kaybolmuþtu,
Cebindeki kabarýðý eliyle yokladý,
Kumar borcuna karþýlýk satmýþtý.
Biraz da içki parasý vardý artýk, cebinde...!
Anne soran gözlerle bakýyordu, üzgündü besbelli.
Yavrusu küçücük, bebeydi daha.
Baba ;
Gözlerini kaçýrýrken, anasý yatalakmýþ bakýcý gitti dedi.
bir yýllýk maaþýný peþin verdi.
Desteden birazýný çýkarýp attý, köþedeki minderin üstüne.
Aha para ;
Ne istersen git de al.
Gece ilerlemiþ ;
Cehennemi bir siyahlýk çöküyordu,
Siyah mercedesin durduðu ihtiþamlý villaya.
Gecenin ortasýnda, bir çýðlýktý dalga daga tükenip giden.
Çocuksu düþleri de yannda götüren,
Yok oluþun girdabýnda....!
Yüce yaratan ruhlarla birlikte, nefs-i emmareyi de yarattý. Huzuruma nefsi getirin dedi. Nefse sordu.
Ey nefis ;
Ben kimim, sen kimsin dedi. nefis cevap verdi. Sen sensin, ben benim dedi. Cehennem bin yýl kýzdýrýldý. kýpkýrmýzý oldu. nefsi attýlar, hiç ses yok. tekrar huzur-u ilahiye getirdiler. Yine sorulduðunda ;
Sen sensin, ben benim cevabýný verdi.
Cehennem bin yýl daha kýzdýrýldý. Simsiyah oldu. Ýçine nefsi attýlar, yine ses yok. Tekrar çýkartýlýp Yüce Râbbin huzuruna çýkardýlar. sorulduðunda ;
Sen sensin, ben benim cevabýný verdi.
Cehennem binyýl daha kýzdýrýldý, bembeyaz oldu. Ýçine nefsi attýlar, Yüce râbbimiz buyurdu ;
Nefsin gýdasýný kesin.
Üçgün sonra nefis feryat etmeye baþladý.
Beni çabuk yüce râbbimin huzuruna çkarýn.
Huzur-u ilahiye çýktýðýnda ;
Ya râbbim, sen beni yaratansýn,
Ben se senin aciz bir kulunum dedi.
Gýdasý kesilen nefis, açlýða üç gün zor tahammül etti. Cehennemin sýcaklýðý benliðine výz gelmiþti.
Yüce rabbimiz yarattýðý insanoðluna, nefisle birlikte akýl ihsan etti. Ancak akýlla bu nefsi disiplin altýnda tutmamýzý irademize baðýþladý.
AKIL NEFSE HÜKMEDERSE, ÝYÝ YOLDA OLANLARDAN OLURUZ.
NEFÝS AKILA HÜKMEDERSE ÞEYTANIN AVANELERÝNDEN OLURUZ.
YÜCE YARATAN AKLIMIZI MUHAFAZA ETSÝN.
.........................Eskiþehir-2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.