Anlatsam derdimi, výz gelir sana,
Beni yar gözüyle, izleyen anlar.
Ne kadar anlasan, az gelir bana,
Beni yar özüyle, cýzlayan anlar.
Söylesem derdimi, benzer Kerem’e
Merhemsiz sevdalar, döner vereme,
Lokman Hekim der ki, çare var ama,
Bu aþka düþüp de, sýzlayan anlar.
Düþmeyen ne bilsin, sevda derdi mi?
Sevdan seni gerim gerim gerdi mi?
Mevlan sana saklý, sevda verdi mi?
Aþký sýr içinde, gizleyen anlar.
Çaldýrmayýn bana, dertli sazýmý,
Zaten kara yazmýþ, mevlam yazýmý,
Bu derde düþmeyen, sezmez sýzýmý,
Derdiyle derdimi, nazlayan anlar.
Doðunca içine, aþkýn ýþýðý,
Sevgisi del’eyler, inan aþýðý,
Sallanýr içinde, umut beþiði,
Aþkýn kundaðýný, bezleyen anlar.
Kýyýsýz sevmeyen, aþký ne bilsin?
Beni dinlemeye, cananým gelsin,
Elinin tersiyle, yaþýmý silsin,
Beni onun gibi, özleyen anlar.
Zalým felek kýrdý, kanat kolumu,
Bir tek canan anlar sinem solumu,
Son nefese kadar, vuslat yolumu,
Figani’yi ancak, gözleyen anlar.
Ozan Figani ( Erdem Gümüþ)
11.06.2020
Ýzmir
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.