Aynayla konuþmak her zaman daha zordur...ama o ... Kara saçlarýndan cesaret akan bir kadýný sevdim ben Kilometrelerce öteden sözleþtik delice Yol yorgunuyduk Güldük aðladýk sevdik ve sövdük birlikte
Sonra yine kendi kendimize baþka yollarýmýzda öleyazdýk
Bazen bir sapakta deðiyor parmaklarýma saçlarý Bazen bir molada sesi geliyor Ne yalan söyleyim bakýyorum baþýmý çevirip arada gözlerinin içine
Bir marketin tezgah ardýnda Devasa bir mobilya maðazasýnýn kapýsýnda En tatlýsý bir duraðýn içinde Elimde bir küçük sandýkla anýmsýyor ve Hep sevgiyle dönüyorum kendime...ayna bendim aynam olan kadýn o...selametle...
Sosyal Medyada Paylaşın:
amelie poulain Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.