USUL USUL
Ýnleyip duran, sazýn telinde.
Kanar’da yürek, hep usul, usul.
Gurbetin çakýllý, tozlu yolunda.
Yürürde dizler, bak usul, usul.
Göçmen kuþlar gibi, her gün bir yana.
Dertle yüklü gönül, deðiyor cana.
Diller suskun ömür, geliyor sona.
Yaz gününde üþür, ten usul, usul.
Vefasýz dostlardan, yandý þu yürek.
Çöl oldu þu gönül, sevdasýz kurak.
Kayboldu benliyim, kimlere sorak.
Saçlarým aðýrdý, bak usul, usul.
Sözlerde anlam yok, mana kalmadý.
Gözümdeki yaþlarý, silen olmadý.
Yaram derindedir, kimse görmedi.
Ýnler þu bedenim, hep usul, usul.
Bülbül sustu artýk, güller soluyor.
Vefasýz sevdalar, kalbi yoruyor.
Hüzün çöktü gönle, yürek yanýyor.
Meçhule giderim, bak usul, usul.
Muhlis SÜNBÜLCÜ.
Sosyal Medyada Paylaşın:
muhlis sünbülcü Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.