N’olursun sorma!!!
ne ben anlatabilirim,
nede sen anlayabilirsin.
Tarifi yok yalnýzlýðýn be sevgili...
hangi lisana,
hangi aksana,
hangi lügata sýðar ki
ah bir anlatabilsem ah,
þirazeden çýkar cümlelerim.
Dilsizdir yalnýzlýk...
"derin acýlar gibi dilsiz"
ençok,
kalabalýðýn içinde koyar yalnýzlýk,
en acý da,
zifiri gecenin
tenha koynunda iþte...
Üstüme üstüme yýkýlýrken duvarlar,
silüetini çizer tavana,
umutsuz gözbebeklerim...
"kirpiklerim fýrça,
gözyaþým
suluboya"
Aheste aheste doðrulup kalkarým
yataðýmdan...
Ve,
pus perdeli penceremi
parmaklarýmla silerken,
o mehtaplý gecede,
her kayan yýldýza
senin adýný koyarým sevgili...
"samanyolu"
Þöyle düþün dünyam,
ben seni,
sokaðýn tavaný,
semanýn dibi kadar severken,
Sen,
asumanda
tutulmaz bir dolunay olursun
mihrimahým.... .
sen,
bensiz derin uykularýn
bilmem kaçýncý saatinde,
kaçýncý düþündeyken,
ben sensiz yalnýzlýðýn,
taaa...
cehennemi dibindeyim...
iþte öyle birþey
haberin yoktur.
Ben sensizliðin koynunda,
kaç geceyi katlettim,
kaç takvimler yýrttým?
kaç yelkovan battý yüreðime,
kaç akrep soktu,
kaç yalnýzlýk býçakladým,
ve,
kaç yastýk ýslatýp,
kaç yorgan ýsýrdý azý diþlerim,
bilmiyorsun ki...
En çok,
en çok da,
ne batýyor içime biliyor musun?
sensizliðin yorgunluðuyla uyuyan
gözlerimin,
yine sensizlikle,
her sabah sol yanýmýn boþ bir
kalabalýða uyanmasý...
Biliyor musun?
dünkü sabah bu sabaha,
bu sabah da,
yarýnki sabahýn "sensizliðine hamile"
Doðurmuyor ki zaman!
Ben,
her akþam
sensiz bir kalabalýkla uyuyor,
her sabah,
sensiz bir yalnýzlýkla uyanýyorum.
Ve,
alnýndan vurasým geliyor yalnýzlýðý....
Hani,
" kýyýsýz sevgiler beslerim sana"
derdim ya!
"hasrete, dönüþtü"
Bilmem anlatabildim mi?
böyleyim iþte...
Ya, sen?
"sen nasýlsýn"?
Ozan Figani ( Erdem Gümüþ)
10.06.2020
Ýzmir
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.