Kimliksiz bir his bu.

Yakut kýzýlý yüreðinde,
Mavi gözlü bir çocuk aðlýyor,
Ve ben bilemiyorum,
Hangimiz daha masum…

Dedi sen kimsin,
Dedim
Hiçkimse;
Dilim lal,
Susarým halden bilmeze,

Küflenmiþ umutlarý
Hatta yosun tutmuþ,
Kumsalýnda cam kýrýklarý;
Sahil boyu uzanan
Ürkek adýmlarýn býraktýðý
Silik bir iz.
Asýl sen kimsin kadýn,
Nereden çýktýn karþýma;
Ellerinde kýr çiçekleri
Ve üstünde aþk elbisen…

Diyemedim gitme,
Kýsa bir,
Zamanlýkta Olsa.
Diyemedim,
Sensiz kalamam buralarda,
Sensiz,
Bu kadarým ben,
Bir þiirlik,
Bir nefescik…

Okumuþsun beni,
Yazdýðým,
Þiirlerden,
Yazýlardan;
Hangisinden bulaþtý ellerine,
Renksiz mürekkebim?
Aradýðýn ben deðilim,
Kendinsin bakýndýðýn
Satýrlarýmda.

Dedi adý ne,
Dedim ne koyarsan;
Kimliksiz bir his bu.
Ben,
Siyahým,
Sen,
Kýrmýzý,
Her gönülde,
Rengi Farklý,
Kimisi ’ask’, demiþ,
Kimisi ölüm...
___þairþizofren__tankutalp__
Sosyal Medyada Paylaşın: