GİTMELERİN ERTESİ

Artýk boy vermiyor ektiðim darý,
Baðýmý bahçemi yakýp da gittin.
Gönlüme aðýr geldi bu kadarý,
Ardýna bakmadan çekip de gittin.

Ne benzim, ne solacak betim kaldý.
Bir derimden çekilen etim kaldý.
Dilimde türküler hep yetim kaldý.
Ezgimi sazýmdan söküp de gittin.

Senle gökkuþaðýnda ayný rengiz.
Kan, gözyaþý ve üþümekle dengiz.
Bir gece gölge gibi esrarengiz,
Yüzünü önüne döküp de gittin.

Nefesini üfledim yanan muma,
Saçlarýn tel tel döküldü avcuma.
Rüyamda seni yattýðým uykuma,
Karabasan gibi çöküp de gittin.

Rüzgâr vurdu, yaprak gibi daðýldým.
Kimseye minnet edecek deðildim.
Bir sana kuru dal gibi eðildim,
Utangaç boynumu büküp de gittin.

Yürüyüp giderken parmak ucunda,
Bir tat vardý býraktýðýn acýnda.
Ýdamlýk mahkûmdum daraðacýnda,
Kemendi ruhuma sýkýp da gittin.
Sosyal Medyada Paylaşın: