Ah Nurhida!
Yýllarý eskitse de saçlarýn her telinde
Unutma!
Her þey bir gün yorulur
Hüzünlerin de.
Her insan kendine fazla gelir bazen
Sen yine de
Kendini götür gideceðin yere
Ve en yenik zaferin say gözyaþlarýný
Mutluluðun kaç damla olduðunu düþünmeden
Hep gülüþünden baþla tomurcuklanmaya.
Ah Nurhida!
Gömsen de kalbine o sonsuz kederini
Susmayacak biliyorum içindeki sessiz nida
Hep okunacak çýðlýklarýn
Titremeye meyilli kýrgýn sesinde
Ve hep dokunacak ruhundaki anýlara
Ellerinde taþýdýðýn o yaralý kuþlarýn.
Ah Nurhida!
Gözlerini düþürsen de gecelerin siyahýna
Bir gün elbet gündüzleri alýp gelirim yanýna;
Yollarý güzel þehirlerin ardýndan.
Ve güneþi asarým uzun kirpiklerine
Bir daha üþümez yüzündeki solgun eda.
Ah Nurhida!
Ah benim küstüm çiçeðim
Öyle mahsun durma
Öyle mahsun durma
Sen aðladýkça bilki ben öleceðim...
Arzu Karadoðan
Kardeþime...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.