Üç kuruþluk aklýmla seviyorum seni... Ýçimde birikiyorsun an be an, Bütün duygular iltica etmiþken yüreðime; Neden gülemiyorum da aðlýyorum ??? Neden seviyorum ama haykýramýyorum ??? Sen mümkün müsün be gülüm tüm yaþanmýþlýklara raðmen ? Yoksa mümkünatsýzlýðýn kurdurduðu bir dizi hayal mi ?
Sosyal Medyada Paylaşın:
yalnızlığın_felsefesi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.