Bir gün biri de sen olacaksýn misafir, Bu musalla taþýnýn. Duygularýn sönecek. Güneþin batacak. Ýçindeki kor soðuyacak. Gözlerinin feri kalmayacak. Ne attý, ne eksi, Ne çarpý, ne de bölme olmayacak. Her þey sýfýrlanacak. Dünya dümdüz olacak. Ne yokuþlarda yorulacak, Ne iniþlerde düþeceksin. Ne gül koklayabilecek, Ne gökyüzüne bakabilecek, Ne denizde yüzebileceksin. Fakirlik, zenginlik, derdin olmayacak. Geçim derdin de olmayacak
Þu musalla taþý da ne rahatmýþ. Dört el kaldýrýyor seni havaya, Yavaþça býrakýyor seni topraðýn altýna. Kürek sesleri arasýnda...
Sosyal Medyada Paylaşın:
yusuf yılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.