Deli bir rüzgâr esti, savrulduk farklý yöne, Sýðýndýðým köþede hasretle yan yanayým. Pervaneler misali uçarým döne, döne, Bu aþkýn ateþine sen yanma, ben yanayým.
Sular, seller misali yüreðimde coþku var, Kýþýn sert rüzgârlarý göçmen kuþlarý kovar, Etrafýmý kuþatmýþ mahpus misali duvar, Üstümdeki bu yüke ben nasýl dayanayým?
Her aþýðýn önünde aþýlmaz bir çöl olur, Hasret çeken gönüller yana, yana kül olur, Gizli sevda çekenler þakýyan bülbül olur, Hayaline dalmýþým, dokun ki; uyanayým.
Benim bu kederime hiç kafaný yormadýn, Bazý þeyleri gördün, üzerinde durmadýn, Gözümdeki sevdanýn farkýna da varmadýn, Aþkýn bir rengi varsa; söyle ki boyanayým.
Baharlarý görmedim, aþinayým kýþlara, Umudumu baðladým uçup giden kuþlara, Ayaðým takýlýyor kaldýrýmda taþlara, Kýþtan kalan gün gibi; sislenip, bulanayým.
Aylarýn üzerine birde yýlý ekleme, Dayanma gücüm belli, fazlasýný yükleme, Biraz vicdanlý davran, imkânsýzý bekleme, Yörüngemden çýkmýþým, boþlukta dolanayým?
Sabri Koca
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sabri Koca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.