...
gül yüzünü üçe böl
biri benim, biri senin
senden ayrý, benden gayrý
üreyeni aþk için; yüzü üçe böl!
payýnda ben, paydamda sen
bölük pörçük hayallerimin rasyonel gerçeðisin
b/ölüp atsan kesirinim
alýkoysan esirinim...
yürek serçesi
b/ölü çizgisi
ölüm ezgisi
kanayan bir nehirsin...
birde yok, onda üç
kalan bir
sýfýrý düþ, sende üç
virgül, gül
gülü düþ,
düþü gül
sürekli üreyenim;
katarýnda uzayan sevda trenim
bilmiyorum bu gece seninle kaçýncý tüneldeyim?!
nereden gördüm seni
sevdim delicesine üstelik
çek beni bu tünelden
aðlamak istiyorum bin bir gecelik...
baþka ne gelir elden
ne mutlu bir ben isem eðer
aþk yüzünden deliren
yüzünü geri verebilen,
yüzün bir çýlgýnlýk, seninle dönüyor evren...
ahengin ruha dalýþýsýn
sonsuzun bende kalýþýsýn
bir gün duyarsýn þarkýlarýný,
söylemeye alýþýrsýn...
Þaban AKTAÞ
22.10.1999