Gönlüm sana pýnar, aþk ile akan,
Akan duygularým, hep sana sýzar.
Sýzýntýyý sezer, aþk ile bakan.
Bakan gönül gözüm, hep sende gezer.
Beni þair sanma, þiirin piri,
Pir’ler kalem tutan, hamalýn biri
Biri sensin cânân, ilhamlý peri,
Peri’si olmayan, þiir mi yazar?
Aþk ile bakmazsa, yâren gözüme,
Gözümden inmezse, gönül özüme,
Özüm dökülmezse dilde sözüme,
Sözüm mýsralarý, sitemle çizer.
Konu ver cânàným, konu þair’e,
Þair destan yazsýn, aþkla þiire,
Þiirler benzesin, derya nehire,
Nehirsiz deryalar, bendini bozar.
Ölümsüz sevdalar, sevgiyle baþlar,
Umudum biterse, yýkýlýr kaþlar,
Kaþlarým altýndan, dökülür yaþlar,
Yaþlarým gamzeyi, dudaðý büzer.
Bu aþký örmeye, kirman da sende,
Sendedir vuslata, ferman da sende,
Figani yarama, derman da sende,
Sende merhem yoksa, bu yara azar.
Ozan Figani ( Erdem Gümüþ)
06.06.2020
Ýzmir
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.