MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

-Yılkı atları gibiydik...
AZAP

-Yılkı atları gibiydik...




sen mi bana ben mi sana zulmettik
daha öðrenemeden düþtük oltaya
yiyemedik sevgi ve saygýnýn katmerlisini
hele ki de susmayý hiç mi hiç beceremedik
haletiruhiyeyi anlayýp da dinlemedik bile
çýðlýðýmýz da ki canhýraþ naðmelerimizi
sadece hep kendimize dönüktük
uyanýkken de uyutulduk

en þahika zevklerimizi bile fark edemedik
illa ki bir þeyleri de gizli ve yok tuttun
berrak sular gibi kalplerimizi de birbirimize açamadýk
hiç bir an yüzleþemedik gerçeklerle
üstüne üstüne geldikçe kusurlarýnýn
hep deve kuþu taklidine yattýn
ve hata üstüne hatalarý yýðdýn dað boyu

kýssa zamanda da çevreci olup da çýktýk
el alem ne derler de
yýpranýp da yýpratýldýk aðýz dalaþlarýndan
ben sordukça sen hep inkara yattýn
mevsimlik’ten günü birliðe döndü kavgalarýmýz
ortak olduðumuz gecelere þüpheci duygularý serpiþtirdik
ayaklarýmýzýn kinayeli ezdiði o taþ kaldýrýmlarda
kabir azabýna döndü daha ölmeden yaþantýmýz

o ettiðimiz aþk naðmeleri eþliðinde
el eleyken parýldayan gözlerimiz
kýr koþularýmýz da pisi pisine de bitti
köy kahvaltýsýnda ki muziplikler imiz
yüreklerimizde yanan o duygusal ateþler
bir çýrpýda tümden buz kesti

önce eller birbirini býraktý
sonra da gözler de kaydý etrafta ne varsa ya
buluþmalarýmýz da tehir de kaldý gizli saklý ali cengiz oyunlarýyla
saklambaçlý olunca kusur ve günahlarýmýz
kum havuzu taneleri kadar hata ve kusurlarý doðurunca da yüreðimiz
kalbi yollarýmýz da çatallaþtý

yýlký atlarý gibiydik
hedefsiz ve gaye sizce bilinçsizce koþuþturan
evcil halimizle bile yabani olduk
iþte o anda minik çocuklar gibi çaresiz kalý vermiþtim
týk nefesle yaþanmýyor ki
böðrüme saplý iken sinsiliðin keskinliði
kirli kan toplanýrken þu aptal beynime
feryat figanlar da çaresiz kalý verdi dönekliðine

bir kýzgýn tava gibi yapýþtýn yüreðimin ortasýna
umut rüzgarlarýmýzýn da beli tez büküldü
o sahte mazinin pençelerinde atim de boðuldu
katran rengine büründü pembe hayallerim
neden bu kabuslu ýstýrap yarabbim
illa ki yapman mý gerekti nankörlüðünü
kapýmý çalan sen kapatýp da kaçan yine sen oldun
deliþte geçince o kaypak bakýþlarýn kalbim parçalandý

elbet beni çýkartýnca mahkum kalýr o yürek yalnýzlýða
sen hiçte merak etme
kaybettiðinin ismi öyle kolay gömülmüyor kara topraða

istersen bir baþka dayanak bul sýrtýna
veya dadan aç itler gibi el çayýrlarýna
kokuþan beden yunsa bile ak pak olmaz bunu bil
heveslenme sakýn ha acar umutlara
eð baþýný önüne de haya et
bir anda da tüm þirretliðinin
illa ki de edepsizliðinin kahrý çökecektir boðazýna
ve boðum boðum takýlacaktýr nefes boruna

zaten hiç bilemedin ki sevilmeyi de sevmeyi de
hele bir dur
az daha dur da bekle orada
illa ki de layýk olduðun o çöplüðüne düþeceksin
ve o an sakýn düþünüþte beni de kirletme

elveda demeden
sakýn ola bir daha eski günlerini de arama
sende ki bu kuyruk acýsý
bende tüm hayallerimin umutsuzluk cesedi varken
bir daha bu kýzgýn toprakta vuslat yeþermez bilesin...


AZAP...(Kadri Atmaca) 06.06.2020





Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.