Melankoli Ritüelleri

Güneþin saçlarý düþünce
gri sokaklara
saniyelik hassasiyetler
baðnaz zihinlere yerleþtirilmiþ...


Ve ben,,gündüz
geceye meydan okuyorum

ve sessiz gölgeleri sessizlikle izliyorum
sanki birer slow müzik gibi
kayýplar rüzgarýn ýssýz notalarýnda



bu darmadaðýn sessizliðime
kalbin bile bir yurt olamaz
dünyada çok fazla gürültü varken

benim için bütün gün gece olsaydý
ve þiddetli bir melankoli içinde
veya güzel yüzün anýsýna kaybolsaydým


dünyanýn çilesi daha mý hafif olurdu
yoksa insan türünün vahþeti son mý bulurdu


senle bu gece bir araya gelseydik
belki olan biteni umursamadan seviþseydik
bu bizi kurtaracak cennet mi olurdu



oysaki biz tanrýlaþan iyi insanlar
kapitalist ve faþist bir savaþta
sevgi ve aþk yüzünden yenildik


tüm olanlarý ve seni umursamadan
yaþadýðým onca maðlubiyete raðmen
sadece þunu söyleyebilirim
kalbin ne býraktý bende…


Sosyal Medyada Paylaşın: