V A Z G E Ç T İ M ...

VAZGEÇTÝM ...

Þan ile þöhretle olmadý hiç iþim
Yarýný unuttum dünden vazgeçtim
Döküldü sýkmaktan aðzýmda diþim
Para pul servetten ünden vazgeçtim ...

Tattýðým tatlardan kalmadý eser
Testere oldum hep olmadým keser
Onca çile hüzne ne desin ser
Giydiðim kumaþtan yünden vazgeçtim ...

Tepemize her gün doðan güneþten
Vazgeçtim eþ dosttan sevdiðim eþten
Severek yaptýðým her gün ki iþten
Yarýný olmayan günden vazgeçtim ...

Dünyanýn iþine aklým ermedi
Gençlikte baðýmý kimse dermedi
Dökülünce saçlar tarak girmedi
Yýllardýr saçýma fönden vazgeçtim ...

Saðýmý solumu þaþýrýr oldum
Þarj bitti sandýlar habire doldum
Bazen de olmayan saçýmý yoldum
Þekerli çayýmdan undan vazgeçtim ...

Yarýný unuttum dünden vazgeçtim .

25 / 12 / 2018

Hüzünlerin Þair’i

T.C Orhan TAMTÜRK
Sosyal Medyada Paylaşın: