ÇAY DEDİ ADAM ...

Yaþlý gözleriyle etrafý süzdü
Ýç çekti derinden , oy dedi adam
Aðlamaklý sanki dudaðý büzdü
Dizlerine vurdu , vay dedi adam ...

Yaklaþtým yanýna sordum derdin ne
Der gibiydi sanki yürü sana ne
Israr ettim biraz söyle ne var ne
Kaldýrdý baþýný , þey dedi adam ...

Belli ki var idi tasasý derdi
Dinlerim deyince her þeyi serdi
Uzattý tut diye elini verdi
Üþümüþtü belli , çay dedi adam ...

Konuþurken kalktý birden yerinden
Öyle bir oy çekti ki ta derinden
Belliydi yüzünden yoktu fer denen
Titredi kalkarken , hay dedi adam ...

Dedi bir oðlum var diðer üçü kýz
Hatun da gidince kaldýk yalýnýz
Sormadý hiç biri tok mu aç mýyýz
Yok fayda kimseden , hey dedi adam ...

Kýzlarým koca da aramaz oðlan
Demedim bir kere kalk þurdan ulan
Yalanmýþ tüm her þey boþa oyalan
Kararan dünyama , ay dedi adam ...

Olmuyor mu belli iþte bak hâlim
Dedi ey evladým alimden zalim
Oturmaya ne çul ne de var kilim
Kýrýldý yürekte , fay dedi adam ...

Dedim ki aç mýsýn ? Tok musun amca
Yok dedi evladým iç çekti anca
Dedim çektiklerin hangi inanca
Sýðýyor dedim de , say dedi adam ...

Üþümüþtü belli , çay dedi adam .

18 / 10 / 2018

Hüzünlerin Þair’i

T.C Orhan TAMTÜRK
Sosyal Medyada Paylaşın: