MEMLEKET DEDİĞİN

Bir sevda masalý biter toprakta
Adýmýz söylenir dilden dilllere
Kök salar dallanýr açar yaprakta
Savrulup durulur yelden yellere

Düþlere serilen ipek yaygýdýr
Vatana duyulan asil kaygýdýr
Bayraðý aþk ile bilen saygýdýr
Salýnda gezinir gölden göllere

Gecesi gündüzü sýrlarla dolu
Cennete açýlan kapýdýr yolu
Mazluma uzanan yardýmdýr kolu
Yaðmurla gezinir ilden illere

Memleket dediðin þiir olmalý
Bir damla suyunda hayat bulmalý
Baþakta serpilip mana dolmalý
Ölse dirilmeli külden küllere

Bülbülüm dertleþir gülün dalýnda
Ne gizemler saklý yürek halýnda
Papatya yapraðý çýkmaz falýnda
Dikeni kýskanýr gülden güllere

Aþklarý yücedir yaþar çaðlarda
Ölümsüz olurlar gezer baðlarda
Kimi susuz kalýr kimi daðlarda
Beyhude dolanýr çölden çöllere

Nazlý bir gelindir güzeldir yazý
Fidandýr yüreði bilmez hiç nazý
Beþikte sallanýr elinde sazý
Bayrak olur gezer elden ellere

Sadýk cahil olur söyler sözünü
Helal olmayana açmaz gözünü
Sevdasý Hilaldir yakar özünü
Tezenem vurmalý telden tellere..

Sadýk KARADEMÝR






Sosyal Medyada Paylaşın: