EY GÖNLÜM!

“ Zaman gelir, gül açar; kalbine yýldýz konar
Derman gelir, dil açar; sende güneþler yanar “

Ey benim gönlüm akma kuyularýn içine
Dökmeyesin yaþýný sonra hiç mi hiçine
Iþýksýz sýzsalar da, çamlarýndan reçine

Zaman gelir, gül açar; kalbine yýldýz konar
Derman gelir, dil açar; sende güneþler yanar

Fýrtýnalar bitecek, þenlenecek ocaðýn
Meraklanma ey gönlüm, doðacak al þafaðýn
Yosun tutan zamanda, açýlýrsa yapraðýn

Zaman gelir, gül açar; kalbine yýldýz konar
Derman gelir, dil açar; sende güneþler yanar

Sende ýþýklar varken, söyle dertlerin niçin?
Uðraþma ey hislerim, böylesine bir hiçin
Kaygýlanma ey gönül, tutuþsan için için

Zaman gelir, gül açar; kalbine yýldýz konar
Derman gelir, dil açar; sende güneþler yanar

Ey Pervânem yolu bul, üzülme devre devre
Kuþatsýn seni sevda, huzurla çevre çevre
Toplansa da siyahlar, önünde çepeçevre

Zaman gelir, gül açar; kalbine yýldýz konar
Derman gelir, dil açar; sende güneþler yanar


Sosyal Medyada Paylaşın: