Kanarım

Sus nereye bu gidiþ gitme!
Ayrýlýk sözcüklerini dilinden dökme
Dudaðýnýn kenarýnda bekleyen vedalarý
etme
Kesilir nefesime düðüm atma
Dökülür gözümden yaþlar akarým
Gitme yýkýlýr bu hüzünlükent,
ýðýl, ýðýl kanarým
Afetler olur bedenimde yanarým
Ýçimdeki çocuðu yetim býrakma
Etme; yok olurum kuytularda
Deprem olur kemiklerimde çöker
sütunlarým
Bu kente hüzün yaðar gitme
Meyletme gidiþlere kanma
Sessizliðimde avutamam kendimi
içime kanarým
Etme!

Kanarým En hassas yerimden
yüreðimden
Ilýk, ýlýk sana kanarým
Yaralarým çok taze aðýr sancýlý
derinden
Dokunsa yüreðin yetim kalmýþ
yüreðime
Bir Çocuk gibi tek sözüne yine
kanarým

Yanarým en hassas yerimden
ciðerimden
Kor olur içim dýþým yanarým
Bir gülsen iþte o an bir gülüþe
Hem yanar, hemen Kanarým

Akarým gözlerimden ince, ince
sicim olur akarým
Bir baksan yüzüme
Deðse tek gözün gözüme
Unutur Yaralarýmý iþte o an
Bir bakýþýna yine sana kanarým
Gitme!
~
Sosyal Medyada Paylaşın: