Kader Sürgünü

Sarýsu’da devasa, garip bir çýnar
Dallar yok, kuþlar gövdeye konar
Yapayalnýz, çýrýlçýplak, kupkuru
Karadeniz hafif dalgalý, sular dupduru

Avare martýlar ve ýssýz kumsal
Ne bir efsâne, ne de bir masal

Gök mavi, su billur, hava serin
Bitkin, yorgun, bir cilvesi kaderin

Gövdede bir kovuk sanki maðara
Ayaklar denize dönük, baþý daðlara
Gözler oyulmuþ, derin ve sönük
Belki mâziye, belki daðlara bakar
Mahzun gözlerden boz kumlar akar

Tonlarca keder, asýrlýk sancý
Bu kütük sürgün, bu çýnar yabancý
Ýniltiler derin, iniltiler acý

Yeter, ne olur, bana dokunmayýn
Öyle tuhaf, tedirgin de bakmayýn
Vurgun yedim, hýrçýn denizlerde
Bir tufan yorgunu, hasut gözlerde

Azâmetli, asâletli bir ulu çýnardým
Þanlý ecdâdýmý ben de anardým
Þimdi bir kader sürgünüyüm
Bu deniz benim hasret duvarým
Ben onun fýrtýnalý, dertli dünüyüm

Apoletlerim sökülüp, yakýlmýþtý
Urbalarým, azgýn dalgalarda kalmýþtý

Hemen hüküm vermeyin, durun
Hayat hikâyemi, isterseniz, gidin
Tuna’dan, Kýrým’dan, Batum’dan sorun

Tufan korkunç, bu deniz hýrçýn
Ne derim kaldý, ne de bir saçým
Tâkatim kalmadý, bitkin ve açým
Ötelerden, ötelere, vecd ile
Türküler yakmaktý tek suçum

Dallarýmda kuþlar cývýldardý, binlerce
Þâirler, edipler gölgemden dalardý
Fýrtýnalý, sisli ufuklara, günlerce

Baþýmda öyle asýk suratlý durmayýn
Asýlsýz, insafsýz yaftalar vurmayýn
Ne olur, baþka sualler de sormayýn

Söyledim ya, tufan yorgunuyum
Ne bir âsi, ne bir hain, ne de casus
Hasret kaldým bir uykuya, kâbussuz
Bir kader sürgünü, bir þâir, ve suçsuz


Ýdris Esen, Aðustos, 2013, Sarýsu/Kerpe


Sosyal Medyada Paylaşın: