Sebepsiz gidiþine susuyorum
Susuyorum
Suskunluðumda gizli hýçkýrýklarýmla
Beni anlamadýn ya
Bir ona yanýyorum
Öyle yorgunum ki anlatamam
Yorulmaktan yoruldum artýk
Her þey rutin
Her þey keþmekeþliðinde
Süre gitmekte
An be an akan zaman diliminde
Güneþ ayný saatte doðar
Ayný saatte batar
Otobüsüm hep ayný saatte kalkar
Sütçüm ayný saatte zile basar
Kalbim hep sana sýzlar sýzlar
Hiçbir kýpýrtý yok
Hiç ses yok senden
Hani hatýrlar mýsýn?
Ýlk tanýþmamýzý
Nasýl heyecanlanmýþtým
Sen nasýl bakmýþtýn da
Yanaklarým al al kýzarmýþtý
Konuþmayý bile þaþýrmýþtým
Nasýl sevmiþtim bir bilsen
Baharýma düþen ilk cemrem
Senden sonrasý da düþmedi zaten
Yarým kaldý mevsimim
Yarým kaldý düþlerim
Sahi sen çekip giderken
Hiç mi düþünmedin bunlarý
Hiç mi acýmadý yüreðin
Yo hayýr
Ýnanmam asla sen sen deðilsin
Sen olamazsýn bu kadar acýmasýz
Anlatsaydýn, anlamaz mýydým?
Taþ basar baðrýma
Sebeplerin var oluncaya kadar
Tekrar baharýmý yaþatana kadar
Yarýmlýðýmla yoluna adanmaz mýydým?
Döneceðin günü bayramým saymaz mýydým?
Ah ciðer parem
Baharýmda çiçeklerime vuran ayazým
Yarým kalmýþlýðým
Dön
Dön ki mevsimlerim deðiþsin
Dön ki yürek eþim
Sevgimiz kemale ersin.
Sen gelmezsen
Bu yüreðe ne diyeceðim.
Þükran AY
13/07/2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.