Filizlendiklerinde belki seni koklarým diye Bahçeme kavun tohumlarý ekiyorum Onlarý, gün ýþýðýyla deðil, Resimlerinin akisiyle büyütüyorum.
Senden yapýlma minik, renkli haplar yutuyor Onlarýn etkisiyle yine senli halüsinasyonlar görüyorum. Her yanda sana bakarken Bütün hücrelerimin sensizlikten sýzlamasýna mâni olamýyorum.
Mevsim sana doðru yaklaþýrken Sana kalkan son gemiye koþuyorum Limanýna vardýðýmda, Eðilip topraðýndan öpmek istiyorum.