ismini bilmiyorum. varoluþu hakiki bir adam. " elmas haným: annesi ve ya teyzesinin ismiydi. babasý marangoz osman... dý." lise öðrencisiydi. babasýndan sarýþýnlýðý azdý... marangoz osman’ýn kirpikleri alnýna dökülmemiþ saçlarý, býyýðý sapsarýydý. lazdý. kuzeylileri andýrýyordu. gayetlen iyi muhayyalem; gözüm önündedir. imrendiðim genci uzaktan görüyordum; turistle çöplüðün zirvesine kurulmuþtular. bir sahnenin erdemsel yansýmasýydý. saat onbir sularý yaz haziran sonlarý... turist mevsimi ardahan’da zamanýdýr. ayý murat’ýn lastikçi dükkaný, tenekeci hamit’in sobacý atölyesi, gürcübeglileri marangozhaneleri, nalbant ibo’nun yeri, þose yoldan sufi dayý’nýn basmalýða sürünerek gelmiþ yol vardý. parsel kýsmýnda bir büyük mahalle çöplüðü mevcuttu. ingilizce dille; mahalleyi gösteriyordu, marangoz osman’ýn oðlu. benim ingilizce motivasyonum; bu sahne ve elmas hanýmýn oðlu olmuþtur. ýþýldak bir sarýþýn sahnedir ve öðrenmeðe yüreklenmiþtim!
yalçýner yýlmaz 960toki çanakkale 31-05-2020
Sosyal Medyada Paylaşın:
yalciner17 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.