***ATEŞ PAHASI***
Kanuni sultan dedemiz, bir gün düþmüþ av peþine,
Öyle bir ceylan görmüþ ki, rastlamak zor bir eþine.
Adamlarýyla birlikte, koþtururken akþam olmuþ,
Rüzgâr fýrtýna ve yaðmur, üstler baþlar çamur dolmuþ.
Görmüþler küçük kulübe, müsaadeyle sýðýnmýþlar,
Oduncu yakmýþ ateþi, kurulanýp ýsýnmýþlar.
Bir ara kanuni sultan, demiþ bu ateþ çok yaman,
Deðeri bin altýn eder, þu saatte ve þu zaman.
Sabah olmuþ veda vakti, oduncuya borç sormuþlar,
Demiþ bin bir altýn verin, ah vah edip çok bulmuþlar.
Bu ne yahu be insafsýz, odun bu kadar eder mi?
Fýrsatý ganimet bildin, bu yaptýðýn senin cer mi?
Yok, be demiþ de oduncu, bir altýn odun pahasý,
Bin altýný hünkâr biçti, hatta daha var dahasý.
Padiþahý mest eylemiþ, köylünün kývrak zekâsý,
Seve-seve vermiþ vezir, bin altýn ATEÞ PAHASI.
O gün bu gün dilden dile, bu söz bizlere ulaþmýþ,
Pahalýlýk var oldukça, halkýn içinde dolaþmýþ…
…Salih Yýldýz…11.07.2008
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.