EMANET RUHUM

--EMANET RUHUM--

Bu günlerde nasýlým biliyormusun,...
Yarýmda hasret,
Yarýmda isyan,
Yavaþ yavaþ...
Ýçimde seni öldürüyorum.
Özlemin yaylým ateþi ,
Düþlerimde ki ucu yanýk mektuplar,
Gül yapraðýmdaki çið tanesi..
Sanýrým ben seni unutuyorum.!
Zembereði þaþmýþ,
Saat gibi ,
Doðmayý unutmuþ güneþ gibi..
Kaldýrýmlarýnda yaralý güvercin gibi.
Aldýðým her nefeste
Ölümlerden ölüm beðeniyorum.
Gece ergen düþler görüyor ,
Anastazik þiirler yazýyorum...
Tüm alfabeye seni asarak ,
Yaþamak isteyipye yasayamadýklarýmýzý ,
Çocukluðumuza emanet edip ,
Lirik alfabenin mýsralarýna gömüyorum kendimi.
Ölüm mavi bir düðün..
Yaprak yaprak dökülüyorum ,
Bir papatyanýn dibine.
Musallanýn gülümseyen yüzü..
Aminsiz tapýnmalarým.
Ýsimsiz kalmýþ þiirlerim.
Ýki dudak arasý ,
Ýntihar eden aþklar adýna.
Emanet ruhumu ,
Kurumuþ çam aðaçlarýna asýp,
Ben gidiyorum.
Emel Bayrak
30.05.2020
21:39
Sosyal Medyada Paylaşın: