BİR VEDA HAYKIRMASI

Gurbet ellerde gezip durur canýmýn caný;
Ey aþk, yarý ölüyken neden dirilttin beni?
Yorgun kalp kaldýrmýyor artýk bu heyecaný;
Ah gurbet, ah hasretlik yaktýn kül ettin beni!

Sensizlik bir kördüðüm, dinmez gözümden yaþým;
Ayrýlýk korkusundan idi bütün telaþým.
Ah be deli yüreðim, ah be akýlsýz baþým;
Gurbet yaðmurlarýna kattýn, çürüttün beni!

Kimi teselli eder, içten güler kimisi;
Ayrýlýk korkusundan titrer kalbimin sesi;
Bir veda haykýrmasý belli ki benimkisi;
Hasret yangýnlarýna attýn, erittin beni!

Derdim, ne sana ne de yüreðime kýzmaktý;
Derdim, yaþanan aþký þiirlere yazmaktý;
Derdim, senle dertleþip kördüðümü çözmekti;
Sustun, suskun kalarak kýrdýn, darýlttýn beni!

Yokluðun daha fazla harlandýrdý ateþi;
Gör bak ne hale geldi Coþari çilekeþi;
Ah be düþler güneþi, yorgun gönlümün eþi;
Son nefesi vermeden Hakk’a yürüttün beni!

30.05.2020/Samsun

Ýbrahim COÞAR

Sosyal Medyada Paylaşın: