Yine sonbahar ve sararmýþ yapraklar
Uydu adýmlarým kafama
Yollandým bir kere ,
Bilmiyorum acaba neresi , gideceðim yer kimbilir.
Niçin getirdi adýmlarým beni
Gezdiðimiz , oturduðumuz , yaðmurda ýslandýðýmýz
Eski aþina yerlere.
Ayný bank, ilk karþýlaþtýðýmýzdaki gibi ayný yerde,
Yalnýz boyasýz ve eskimiþ o da.
Birden karardý gökyüzü yaðdý yaðacak.
Eyvah..!
Gürültüyle birden bire indi ,
Þaþýrdým ne yapacaðým þimdi.
Damlalar da iri iri ,
Ceviz büyüklüðü her biri .
Aldýrmadým yaðmura daldým gittim taa eskilere ,
Sýrýl sýklam oldu yine beden .
Birden hayalin belirdi gözümün önünde
Acaba kimdi o yanýndaki koluna giren,
Birde rengiydi saçlarýnýn
Tek farký eskiden....
Ey yaðmurla gelen hayal...
Nedendi beni terkediþin neden ?
Terkettin , peki ozaman geliþin neden ?
Yaðmurla beraber sen de gittin ,
Bu kez de anýlarým baþladý yaðmaya..
Aklkýmda gençlik yýllarým
Bir de sen...
Git be usumdan
Bu sefer de sen baþlama yaðmaya
Yaðmur biterken...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.