Gelmedin

Akýp gitti yýllar, gönül uslandý
Acýlar hiçti de, bir sen gelmedin
Aðardý göz ferim, nemle puslandý
Mevsimler geçti de, bir sen gelmedin

Kanadý yüreðim, andýkça dünü
Beni benden alýr, ayrýlýk günü 
Korkuttu alemi, hasretin ünü
Turnalar göçtü de, bir sen gelmedin

Ömrüme bahardýn, estin yüzüme
Kederle hüzünle, kaldýn güzüme
Dua olup aktýn, otuz cüzüme
Çiçekler açtý da, bir sen gelmedin

Sarýldý yosunlar, kader  taþýna
Yanýp da kavruldum, her bir yaþýna
Böylesi yalnýzlýk, düþman baþýna
Beklemek güçtü de, bir sen gelmedin

Mehmet Muhlis ÞEPÝK
Sosyal Medyada Paylaşın: