Ýklim alabildiðine sýkýcý, Gözlerin içine iþlemiþ býkkýnlýk. Güneþin sözleri ayýplayýcý, Düþüncelerde intihar kokusu.
Diller vakitsiz oynuyor týp. Gözler ama olmuþ. Allah insaný yaratýp, Yeryüzüne suçlu diye koymuþ. Karanlýk fikirler Kafatasýnda demirbaþ. Doðruyu diyen yok Yanlýþlar tabu olmuþ.
Geceleri duyulur sadece, özgür bir ses. Söyleyeni yok o bir öksüz nefes. Sabahlarý ýssýz bir ada yeryüzü Ve insan, Robinson gibi yaþýyor gündüzü…
Dünden bugüne Ýnsanlýktan ilk ve son söz, Sadece masum bir çýðlýk…
Sosyal Medyada Paylaşın:
ebruzen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.