Hiç

Dýþarda gürül, gürül akan bir dünya
Camýn ardýndan seyretmek olaný, biteni
Ýki avuç arasý bir dua, yitip gidenlere
Akýl ucunda kalanlara eyvallah
Ucundan tutunarak

Bir bakmýþsýn saat hiç
Bezmiþsin beklemekten
Bitkinsin koklamaktan adýný bilmediðin çiçeði
Damla  damla dökülürken kelimeler
Masum beyaz bir kaðýdýn ne günahý var ki
Onuda bir kurþun kalem karalamadýmý?

Ne vakit biraz yaþýyorum desem
Kýrýlmýþsýn, telaþtan saçlarýn karýþýyor
Kötü rüzgarlar saçlarýný götürüyor
Düþtüðün yer, taþ yýðýnlarý
Soðuk, çirkin karanlýklar
Solgun benizinle
Aynaya bakmaktan korkuyorsun
Korktukça, titriyor
Titredikçe tiksiniyorsun
Kendinden deðil de
Seni bu hale getirenlerden

Bir bakmýþsýn saat hiç
Ýki elini baþýna götürüp
Kahpece söylenen yalanlarý
Süzüyorsun tülbentten
Kaç zemheri yaþadýðýný düþünürsün
Zindan karanlýklarda
Kopmayan kökleri, salýverirsin karanlýða
Acýlar olgunlaþtýrýrmýþya insaný
Her taraf kurtlarla kaplý
Þehir zaten eski
Eteðinde çalan bütün zilleri
Susturuyorsun birer, birer
Sessizlik
Eskiþehir gibi
Eskiyorsun artýk

Bir bakmýþsýn saat hiç
Tuzaklar kurulmuþ tüm hayallerine veda ediyorsun
Ciðerimin içinde bir ben
Benle doðan
Benle ölen bir ben
Akla, karanýn tam ortasýnda
Elde, avuçta kalan koca bir hiç.





Sosyal Medyada Paylaşın: