-I-
Gecenin karanlýðýna sýðýnmýþken
Sardý kara bulutlar yüreðimi,
Gül kokularýnýn ardýndan
Zakkum göründü hayal meyal…
Aðladý ve inledi,
"Neden" diye…
"Neden cezalýyým ben!"
Gün aðarýrken
Siyaha egemen olurken kýzýl,
Uzattým ellerimi güneþe
Yanmadan mutlandým…
Aldým tüm enerjisini güneþin,
Saçtým dünyaya
Isýnmadý yürekler!
-II-
Saklarmýþ kiri gece,
Kuytu ve izbe yerleri bile
Sessizce kolaçan etti ýþýk.
Zakkumun köküne aktý gözyaþý,
Sustu günah denilen yasaklar;
Cezaya inat kucak açtý yürek ,
Sevdalýsýnýn kollarýna!
Elinde asasýyla kapýda bekler Yunus,
Hoþgörü diye inler durmadan Mevlâna,
Kadýn, gözü yaþlý bakar adama;
Adam uzatýr elini...
Tarihin içinden duyulur sesler;
Tahir mi, Zühre mi
Yalvarýrlar "aþka acýyýn" diye!
13 Temmuz 2008
SERAP HOCA