Yorgun göz altlarýmda bulursun sessiz korkunçluðumu Hayat bir süre durdu, bozmadým suskunluk orucumu Eðmedim boyun, çok mu maðrurum?, nedir sonum? Yarýným bungun, suçlanmýþ umudum yapacak vurgun
Kalbim maðaralar kadar karanlýk ve mahsur Durumum depresif bozukluk, yakarýþlarým hicraný bulur Aþk yolunun sonundayým, hislerim kimsesizliðe mecbur Gururumun suskunluðun da kayboldum, baðýþla beni gafur Kafam dolu, cepte yok kuruþ, bana kalan sadece onur
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Atsız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.