Artýk hiç bir ayrýlýk Akýtmýyor gözlerimden tek damla yaþ, Belki duygularým yok oldu, Belki de yüreðim oldu bir taþ..
Olgunlaþtý kalbimin en çocuk yanlarý bile, Þimdi ufak heyecanlar mutluluk vermiyor gönlüme.. Ya da en büyük acýlar düþürmüyor bedenimi, En yüksek uçurumun diplerine..
Ýçimdeki çocuðu kim öldürdü bilmiyorum.. Artýk ne mavi bir gökyüzü, Ne de pembe bir uçurmanýn hayalini kurabiliyorum..
Zaman mý sildi hayallerimi yoksa insanlar mý? Kimin kurbaný oldu bu yürek? Karar veremiyorum, Karar veremiyorum...!
"ÞUBAT 2003"
Sosyal Medyada Paylaşın:
charmed Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.