Gönül mey hanede, bir masa seçtim,
Her türkü senden di, sabaha kadar.
Derman kadehinden, derdimi içtim,
Her þarký senden di, sabaha kadar.
Masalar bomboþtu, ben tek müþteri,
Gönül yarasýna, vurdun neþteri.
Ýçim sýrýlsýklam, dýþým düþ teri,
Ter arký senden di, sabaha kadar.
Sevda kadehimde, rakým da sendin.
Meyleri getiren, sakim de sendin,
Aþký ipe çeken, hakim de sendin.
Yâr terki senden di, sabaha kadar.
En uzun geceydi, bitmek bilmedi,
Dertlerim içimden, gitmek bilmedi.
Elim kadehleri, itmek bilmedi,
Her zerki senden di, sabaha kadar.
Hesap felektenmiþ, almadý para,
Aþkýn çarmýhýnda, çektirdi dara,
Sessiz çýðlýklarla, attým bir nara,
Dar çarký senden di, sabaha kadar.
Aheste aheste, kalktým masadan,
Sekiz çiziyordum, dertle tasadan,
Sen müebbet verdin, aþk-ý yasadan,
Yâr farký senden di, sabaha kadar.
Aþkýn kodesine, týktýlar beni,
Figani güreþde, yýktýlar beni,
Yani canlý canlý, yaktýlar beni,
Kor zevki senden di, sabaha kadar.
Ozan Figani (Erdem Gümüþ)
25.05.2020
Ýzmir
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.