su sâkisi - yâ/r sabır

Her þey göründüðü gibi deðil. Hiç.

Ç/elimsiz elleriyle, çöktü de boðazýma
K/aldýðým her nefeste, kabrimi eþti dünya.


- Çek bir/az dert de otur, söyle masaya.

Bu masadan sen gibi, nice yanmýþlar geçti.
Dumansýz o yangýna, nice kanmýþlar geçti.
Boþ gördüðün kaseye, nice dudaklar deðdi.


- Olmuyor Sâki !
Sabýr yetmiyor.
Yetmiyor diyene, sözüm yetmiyor.
Can suyu deðil, kan döksem güle,
Kurumuþ dallarý, aþký aþý tutmuyor.

Doðru...
Islanmadan uyudum yaðmurlu geceleri.
uyandým...
Güneþin gölgesinde soldurdum renklerimi.

Dolmuyor Sâki !
Kâse neden halâ boþ ?


- Sanýr mýsýn rahmet insan elinden gelir?
Sanýr mýsýn suyu taþýyan arktýr?
Çöle vaha bahþeden, çölü var eden Hak’týr.
Sâki kâse bekçisi, suyun dövdüðü çarktýr.

Þimdi düþün ve söyle
Kâse midir boþ olan, ona bakan gözler mi?
Su gökte durulmadan, damla yere düþer mi?


- Düþmez kalkmaz deðilim, akrabayým toprakla..
Yaðmurlanmýþ kokusu, çocukluðumla yaþýt.
Halâ direniyorken, dileniyorken halâ
Vur Sâki !
Beni göðüne daðýt !

Yazdým.
Sildim.
Sindim, bilmem kaç satýr...
Medet !
Medet !
Yâ/r Sabýr

...

-2012-
Sosyal Medyada Paylaşın: