İç Düşüm
Uyuyor musun
Uyuttun mu gözlerinde kaybolduðum alemi
Uyudu mu uykumu uyandýran daveti
Ondan mý bu asýrlýk uyku açlýðým
Gündüzü geceden ayýrmayýþým
Bana kalan her anýn bir köþesinde
Kapatýp gözlerimi sana bakýþým
Sonra rüyalar
Çoðunda zifir zindan karanlýk
Bazen
Sen
Koþsam yetiþsem gölgene
Ellerim eline deðecek derken
Yine girer araya büyür uzaklýk
Birinde
Hayatýnýn birinde bir köþebaþý
Dönüp geçersin beni
Görürsün solmaya yüz tutmuþum da
Gülmez
Kurutursun
Terke mekan bir cam kenarýnda
Kalýrým
Kalanýma
Sorarým
Hiç benden yana esmez mi rüzgar
Sürümez mi seni dal uçlarýma
Ýçimde gezinen suskun buzullar
Erimez mi susuz damarlarýma
Duyarsýn
Kim bilir hangi kulaktan
Cevapsýz yüzümü siler aynadan
Maziden bir anýn sýrtýna binmiþ
El olmuþ sesim sýzar duvardan
Þiirler dilenir dilimden yazamam
Seni
Yutkunurum
Adýna adanmýþ adýmlar yürür üstüme
Cümle cümle
Kurulurum yýkýntýlar üstüne
Þiir Sen misin
Yedi tepesi sekiz kez çöken
Gecenden kýsa rüyan
Boðazýnda akan çýðlýk benim
Uyan!
-2013-
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yıldıray Coşkun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.