Saklasam yüreðimi içine,
gecenin
Sarip sarmalasa karanlýk,
Yýldýzlarý savurup
Billur billur,
Tacýný yapsam ellerimle
Ve kopsa gök yüzü
Içimden yýrtýlarak
Akýp süzülsün samanyolu
Bütün kederlerim le
Bütün kahirlalarim la
Bilmiyorum ki!
Güneþ dogar mi yine
Sabah olur mu, yuzum de..
Bilmiyorum
bu kaçýncý sabahim
Sahip çýkar mýyým yine
Günahlarýn picine
Tatmasam yemiþlerin acýsýný,
Yakmasaydým keþke
Geçmiþ günlerimi
Içimden çýkara bilse idim
Ben olan beni,
Uçurtma gibi asý verseydim
Yelpaze mi.....
Mavilerin üstüne
Güneþle toplasaydým
Hayallerimi...
Bedenim ruhumdan, olsaydi
ibaret....
Olsaydý rüzgarlara yoldaþ
Kanasaydý gözlerim
Belki aðlamayacaktý
Gökyüzü...
Belki bir kelebeðin
Kanatlarýnýn rengi olacaktý
Olmayacaktý içimde
Hengâme....
Olmayacaktý baþka bir gök yüzü
Çekmeyecektim...
Bu dünyanýn sancýsýný
Bir suya yazýlsaydý
Yýrtardým bütün boþ sayfalarý
Ne kadar beyaza yazýlcak varsa
Yazardým siyaha...
Yazardým rüyalarýmýn
Düþlerine...
Ü þeni verseydim...
Üþümezdim belki
Yanarken dünya denen
Narýna cehennemin...
Mezarlarýný basmýþým
Baðrýma...
Ve cennetin...
Ve selametin...
Ve baþ ucuma kazilsaydi
Kefaretinin...
Çektiði acýsýný
Çekilen dert, o dur ki
Yakma sin
Acýtma sýn caný
Bütün duvarlarýn çöker
Içerden içerden
Çeken bir can
Sebep bir can
Ve dünya için
Bütün bu hengâme
Ve insan....
Olmak zor imiþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.